Mis je

Ik mis je

Ik mis je gezelligheid
De dingen die we deelden
En de adviezen die je me gaf
Soms vraag ik me af
Waarom het zo is gelopen
Dat maakt me verdrietig
Je was me maatje, mijn beste vriendin
Nu ben je uit mijn leven
Niet door mij gekozen maar wel mede veroorzaakt
Gekwetst en boos, dat is wat je bent door mij
Praten daarna verliep moeizaam
Alsof jij al helemaal klaar was met de vriendschap
Terwijl je mij liet denken nog wat te kunnen redden

Helaas is het nog steeds hetzelfde
Ons laatste gesprek monde uit in een ruzie
Een principe kwestie van mij kant
Van jou kant weet ik het niet eens
Daar hebben we het nooit meer over gehad

Nu als ik je tegen kom doe je alsof je met niet ziet
Negeert me en lijkt het alsof je over me praat
Iets wat eerst zo speciaal was
Is nu een zwarte vlek in mijn hart
Het doet me pijn en veel verdriet
En misschien ook een stukje boosheid
Wat de laatste tijd de voorhand neemt

Maar wat er ook gebeurt is
En wat er ook komen zal
Mijn deur zal hoe dan ook altijd open staan
Alleen mijn hart zal wat tijd nodig hebben
Om alles te vergeten en achter me te laten
En jou weer in mijn hart te sluiten
Mocht dit ooit nog eens gebeuren
Want het missen doet meer pijn
Dan de rest ooit zal doen